اعلام حریق
اعلام حریق شامل قطعات الکترونیکی می باشد که به منظور آشکار کردن حریق و اطلاع دادن آن به وسیله آژیر ها و دیگر وسایلی که برای هشدار می باشد مورد استفاده قرار می گیرد. تجهیزات اعلام حریق در ساختمان ها به گونه ای تنظیم می شود که قبل از گسترش پیدا کردن حریق و غیر قابل کنترل شدن آتش سوزی هشدار های اطلاع رسانی برای مردم اطراف ارسال شود و سایر سیستم ها همچون سیستم های اطفا حریق به کار گرفته شوند و در همان مراحل اولیه جان و مال افراد حفظ شود. زمانی که افراد متوجه حریق می شوند سرعت عکس العمل نشان دادن افراد بسیار افزایش پیدا می کند و کمک رسانی به حادثه زدگان به سرعت انجام می شود.
سیستم اعلام حریق
در گذشته سیستم اعلام حریق به صورت کاملا دستی انجام می شود و دستی بودن این سیستم موجب می شد که نشانی دقیق برای مراکز آتش نشانی ارسال نمی شد. از جمله تجهیزاتی که در گذشته برای اعلام حریق استفاده می شد می توان به زنگ کلیسا و یا سوت بخار کارخانه ها اشاره کرد. زنگ کلیسا و یا سوت های بخار از جمله مواردی بودند که برای آدرس دهی حریق مورد استفاده قرار می گرفتند. با این وجود در موارد متعددی ماموران آتش نشانی به وسیله سیستم اعلام حریق به نشانی اشتباهی می رفتند و پیدا کردن مکان اعلام حریق زمان زیادی می برد. با گذشت زمان و در اواسط قرن نوزدهم در شهر نیویورک برای اولین بار اعلام حریق به وسیله خطوط تلگراف انجام می شد. سیستم اعلام حریق اشتباهات در اعلام حریق را به حداقل ممکن می رساند و در پی آن سرعت و کیفیت رسیدگی به سوانح بهبود پیدا کرد. همان طور که از نام این سیستم ها می توان فهمید، سیستم اعلان حریق به اجزا متصل به هم گفته می شود که با روش های مختلف شرایط حریق را تشخیص دهد و با تجهیزات شنیداری و دیداری این خطر را به سایر افراد گزارش می دهد. سه نشانه بارزی که برای حریق وجود دارد آتش، دود و حرارت است.
اعلان حریق
اعلان حریق به 2 روش صورت می گیرد که هر دو روش اهداف شما را تا حدود زیادی تامین می کند. محافظت در مقابل آتش با هدف ایجاد کمترین خسارت مالی ممکن انجام می شود و به وسیله ضوابط ساخت و ساز ساختمان ها محاسبه می شود. نحوه اطلاع رسانی و اعلان حریق به دو شکل اعلان حریق مرکزی و اعلان حریق انفرادی صورت می گیرد.
در سیستم اعلان حریق مرکزی حریق در همان لحظات شروع تشخیص داده می شود و به ساکنین منزل و آتش نشانی اطلاع رسانی می شود. در این سیستم، سیستم اعلان حریق در محلی دور از دسترس قرار داده می شود ولی اجزای مختلف آن مانند آشکارساز ها و شاسی ها در نقاط مختلفی از ساختمان نصب می شوند. اطلاعات به وسیله اجزا دریافت می شود و به کنترل پنل مرکزی ارسال می شود تا فرایند اطلاع رسانی حریق به ساکنین صورت بگیرد.هم چنین در سیستم های اعلن حریق انفرادی به محض وقوع حریق به کمک آژیر و چراغ چشمک زن وقوع حادثه به حاضرین در محل اطلاع رسانی می شود.
تجهیزات اعلام حریق
تجهیزات اعلام حریق به تمام مواردی گفته می شود که برای اعلام حریق ضروری می باشد. از جمله این تجهیزات حریق می توان به موارد زیر اشاره کرد:
کنترل پنل سیستم های اعلام حریق آدرسپذیر یا آنالوگ
کنترلپنل سیستم های اعلام حریق متعارف
دتکتور متعارف
شستی های اعلام حریق متعارف
آژیر و رابط پنل سیستم اعلام حریق
سیستم اعلان حریق
سیستم اعلان حریق به کلیه تجهیزاتی گفته می شود که در یک سیستم اعلام حریق به وسیله کنترل پیام متعارف مدیریت می شود. هر کنترل پنل قادر به کنترل چندین زون را دارد. در هر زون می توان بین بیست تا سی قطعه اعلام حریق نصب سود. در وزن های متفاوت طول مسیر کابل می تواند تا دو هزار متر باشد. کنترل پنل اعلام حریق متعارف امکان متصل شدن به تکرار دهنده را دارد. بنابراین کنترل دستگاه از چندین نقطه برای کاربران وجود خواهد داشت.